Sevmek, fiilen ve manen insanın kendisini en iyi hissetmesine yardımcı olan şey sanırım. Bütün yaraları onaran, bütün kırgınlıkları ve tükenişleri ortadan kaldıran tek şey hatta. Düşünüyorum da , büyük şehirlerde daha farklı seviyor insanlar. Daha farklı bağlanıyor ve daha farklı görüyor karşısındakini. Doğuyla batının farklı bir sentezini oluşturuyor buralarda insanlar. Puta tapıcılık bağnazlık sayılıyorken ve kendilerinden başka hiçbir değere , hiçbir maddeye çok fazla bağlanmayacaklarını iddia ediyorlarken karşılarına sevebilecekleri ölçüde biri çıktığı vakit, bütün değerlerinden vazgeçip adeta tapıyor ve bütün benliklerini feda edebiliyorlar. Bir çok sosyolojik araştırmaya göre bunun tam tersi savunulsa da , yani büyük şehirlerde yaşayan insanların sevgiye ve aşka hatta aile hayatına pek önem verilmediği saptansa da benim için tam tersi yönde işliyor bu görüş. Çünkü büyük şehirlerdeki insanlar daha da muhtaç kalıyorlar sevgiye... Ailelerinden, çevrelerinden ve tüm hayatlarından onları soyutlayabilecek tek güç karşı cinse duyulan açlık ve bu açlığın doğurduğu aşk oluyor çünkü. Yaşadıkları toplumun bütün yüklerini omuzlamışken, doğallıktan ve insanlıktan bir o kadar uzak hayatlar yaşarken, küçük toplumların, küçük şehirlerin sıcaklığını hiçbir zaman duyumsayamıyorken, en küçük bir sıcaklıkta kendilerini klimanın koynuna bırakırlarken , dağıtıp bölüştürmeleri gereken sevgiyi tek bir kişiye veriyorlar. Aşktan bahsediyorum ancak. Gerçek aşktan. İçinde aldatmanın, gönül eğlendirmenin, arkadan iş çevirmenin olmadığı, kıyamama dürtüsünün ağır bastığı gerçek aşklardan... Ve bu başlık altında bakarsak eğer gerçekten de farklı seviyor bu şehirdeki insanlar... Çünkü onların gece uyurken ellerini tutacak, büyük anlaşmalara, büyük imzalara adım atarken "ben varım" misyonunu yüklenecek kişilere ihtiyaçları oluyor. Onları en az onlar kadar anlayabilecek, onları tek değil çift hissettirebilecek, bu çiftlikten tekliği doğurabilecek güzel ve güçlü kalpler istiyorlar. Komşuluk kavramının pek olmadığı bu şehirlerde insanlar sabahları bütün gülümsemelerini aşık oldukları kişilere, bütün denilmemiş günaydınlarını tek bir bedene, bütün çay kahve molalarını yüreklerindekine saklamak istiyorlar. Tekleştirmiyor büyük şehirdeki insanlar... Aile yapıyor karşısındakini, komşu, eş , dost, akraba , anne , baba , kardeş yapıyor. En iyi arkadaşı oluyor o onun. Saflıktan ve masumluktan bi hayli uzak olan bu kalabalık şehirlerde, gerçek aşkı buldukları an daha farklı seviyor bu güzel insanlar.
Çok çabuk unutuyor, çok çabuk seviyor, belki çok çabuk vazgeçiyorlar ama kabahat değil onlarınki... Onlar öyle çok yükleniyorlarki karşılarındakine, öyle çok sahipleniyorlar ki onu, dünyayı sırtında taşıyan Atlas'ın savaşı dahi daha hafif kalıyor onların yüklerinin yanında... Küçük dünyalardakiler daha mutlu ve daha çok şeye , daha çok sevgiye sahiplerken, büyük şehirlerdeki insanlar ceplerini doldurdukça tek bir kişiye kanıtlıyorlar sevgilerini... Daha fazla muhtaç oluyor, daha fazla sığınıyorlar çünkü. Küçük şehirlerin büyük çevreleri, büyük sorumlulukları, daha fazla akrabaları oldukları için paylaşma kelimesi onların doğalarından geliyor. Ancak büyük şehirdekiler yalnızca istedikleri için paylaşıyorlar bir şeyi. Yalnızca paylaşmaya muhtaç oldukları için belki de.
Kim ne derse desin, güzel seviyor büyük şehirdeki insanlar. Sımsıkı seviyor, sımsıkı sarılıyorlar karşılarındakine.
Aşkın bütün zerreciklerini yüreklerinde hissetmeyi istiyorlar ve nedense bu cinsellik başlığı altında incelendiğinde hor görülüyorlar. Seviyor buradaki insanlar, bedenlerini bedenlerle birleştirmeyi... Beyinlerindeki özgür kuşlar güle oynaya cıvıldaşırlarken bir kadın bir adamı cezbediyor çünkü. Bir kadın bir adamı cezbederken, açlık doğuyor çünkü. Hızlı yemeği seviyor buradaki insanlar... Hızlı ama tat verircesine...
Güzel seviyor büyük şehirlerin büyük abileri...
Büyük şehirlerin büyük hanımefendileri...
Büyük şehirlerin küçük kadınları ve adamları.
Ve ben, nerede bir büyük adam görsem bilirim çok sevdiğini,
Büyük şehirlerin büyük tasalarının arasında büyük sevgilerin olduğunu bilirim.
Bilirim büyük sevgilerin kıymetini... Ve geleceğini...
Büyük sevgilerin asla tükenmeyeceğini...
-bulut
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder