SON kez

Yapraklar bir bir düşmeye hazırlanıyor sevgilim...
Bense sımsıkı sana tutunuyorum. Düşmemek için... Daha yaşamak için çok zamanım var. Daha senin kokunu içime çekerek nefes almak için çok günüm var biliyorum... Sen de bil !


İçim üşüyor kimi zaman, ve kimi zamanda gözlerim. İçimi ısıtmaya yetecek kadar şefkat dolusun sevgilim, ve gözlerimi güldürebilecek kadar umut verici. Aylar önce tuttuğun ellerime işlemiş kokun, aylar önce sahibi olduğun yüreğim karışmış yüreğine, saçlarım aşk kokuyor , saçların sevgi.
Aşk böylesine güzel bir duygu muydu? Böylesine huzur mu verirdi insanın içine? İnan senden öncesini bilmiyorum, bu hisleri ömrümde yaşadım mı emin bile değilim bakarsan. İnsan böylesine sevebilir miydi bir başkasını, böylesine dokunabilir miydi büyük bir zevkle onun yüreğine? Isıtabilir miydi hayallerini bir masum öpücükle? Koklayabilir miydi bunca sevecen tenini? Hepsini sende öğrendim... Sen de öğren !


Ellerini sımsıkı tuttuğumda anladım dünyanın ne derece hızlı döndüğünü, ellerini sımsıkı tuttuğunda anladım dünyada yalnız savaş değil aşk da olduğunu, barışın bir isimden çok bir sevgi eylemi olduğunu...   Bırakma!

Ellerimi tut sevgilim... Sımsıkı tut... Daha anlamam, bilmem ve görmem gereken çok şey var yeryüzünde. Sen olmazsan yapamam, düşerim bir yaprak gibi... Sen olmazsan elim , kolum, kalbim her şey  gider... Sen gidersin sevgilim, aşk gider, yüreğim gider, bir büyük aşk yok olur gider... Sen GİTME !


- ilk kez "ilk kez böyle oluyorum" demedim , tamam kabul...
Ama ilk kez " son kez böyle olmak istiyorum..."

SEN DE İSTE !


-bulut